Hugo's stoomstoot

Ik ben er zeker van dat zijn vingers veel te groot zijn om het onhandige muziekdoosje te bedienen. Hij bukt zich lichtjes door de deur wanneer hij ongeschoren de sauna binnenwandelt. Schaars gekleed in een rood-zwart geruit lapje rond zijn middel begroet hij de blote mensjes. "Goeiemiddag en welkom, ik ben Hugo. Ik zal voor jullie de opgiet van 17u verzorgen." Zijn korte intro met lage en trage stem doet me instant in mijn lijf zakken. 

Met elke druppel van het mengsel dat hij zorgvuldig over de oven giet, stuurt hij een grote bundel liefde mee de ruimte in. Zelf samengesteld met pure etherische oliën, knullig verpakt in plastiek halve liter waterflesjes die als hulpeloze wezentjes in zijn grote handen liggen. 

Zijn heupen wiegen bijna ritmisch mee terwijl hij rond de oven dartelt en zwaait met zijn handdoek om de warmte en de geur te verspreiden. De oven is lomp en neemt te veel plek in het midden van de blokhut, waardoor Hugo het midden moet vinden tussen niemand op de tenen trappen (auch), zich niet verbranden aan de oven en niemand KO meppen met zijn krachtige wappers.  Na elke rondgang wandelt hij rustig naar zijn hoekje bij de deur om een nieuw flesje te kiezen en zijn zweet te deppen. Tijd voor het zware geschut. De volgende geur is een creatie van lavendel met peper die hij de blokhut injaagt met zijn handdoek-op-stok-creatie. Tijdens het rondje rond de oven draait hij als een bezetene op kruistocht aan de vlaggenstok met witte handdoekvlag.  Hugo geniet van het moment. Beeld je dit ritueel in buiten de muren van een sauna en je gelooft dat het een samenkomst is van een of andere occulte sekte. 

Na twee rondjes van een kwartier wapperen en een korte pauze volgt de stoomstootapotheose. Met pretlichtjes in de ogen en een ondeugende glimlach kletst hij een grote bak water op de hete stenen. De oven buldert. Hugo gaat even zitten, hapt naar adem en spreekt de troepen toe. "Nu gaat de stoom helemaal tot de nok van de blokhut, maar daar kan die niet weg dus die gaat terug zakken en dat ga je voelen. Je zal merken dat je even door een vernauwing gaat.  Het goede nieuws is dat je nadien van mij af bent." Dat zegt hij elke keer opnieuw, en toch hunker ik naar dat moment omdat ik dan weet dat de eindmeet in zicht is. Focus op je ademhaling Steph. Ik glimlach ook telkens weer omdat hij het met zo'n sérieux zegt, traag, diep en oprecht, net alsof het voor het eerst over zijn lippen rolt. "Het andere goede nieuws is, dat dit effect hormonen vrijmaakt, waardoor je hierna een gelukzalig gevoel ervaart. Dat is ook wat de sauna een beetje verslavend maakt," voegt hij er nog verontschuldigend aan toe.  Hij hijst zijn zichtbaar vermoeide lijf terug recht en onder luid applaus van de blote mensjes wappert hij dapper nog een rondje of twee. De hitte voelt verlossend aan. Kippenvelmoment. 

Merci Hugo. Aho.