Gedelibereerd?

Dat het vierde middelbaar geen winner zou zijn, daar waren we op voorbereid. Het zat op dat vlak dit jaar niet mee. Fysica, chemie, bio en wiskunde worden het niet. Bij mij was het erg destijds, maar bij haar is het duidelijk nog erger 🙊
Mijn kind in paniek horen, bracht mijn moeder-oerinstinct naar boven.

Het shockeffect had ze duidelijk gehad.

We hadden ons ook te schikken naar de beslissing van de school, maar ik zou niet slapen als ik er niet alles aan gedaan had om te kijken wat haar opties waren. Ik had vertrouwen in het proces, minder in het systeem*. Ik zou de kans op dialoog niet laten schieten.

𝐓𝐡𝐞𝐫𝐞’𝐬 𝐧𝐨 𝐟𝐚𝐢𝐥𝐮𝐫𝐞, 𝐨𝐧𝐥𝐲 𝐟𝐞𝐞𝐝𝐛𝐚𝐜𝐤.

Met die intentie gingen we samen naar het oudercontact. Als een leeuwin met haar welp liepen we over de speelplaats. Noor naast mij, duidelijk gebrieft;

“𝘑𝘦 𝘴𝘵𝘦𝘭𝘵 𝘢𝘭𝘭𝘦𝘦𝘯 𝘞-𝘷𝘳𝘢𝘨𝘦𝘯 𝘦𝘯 𝘳𝘰𝘭𝘵 𝘯𝘪𝘦𝘵 𝘮𝘦𝘵 𝘫𝘦 𝘰𝘨𝘦𝘯 𝘢𝘭𝘴 𝘫𝘦 𝘧𝘦𝘦𝘥𝘣𝘢𝘤𝘬 𝘬𝘳𝘪𝘫𝘨𝘵. 𝘐𝘬 𝘵𝘳𝘦𝘬 𝘥𝘦𝘻𝘦 𝘨𝘦𝘴𝘱𝘳𝘦𝘬𝘬𝘦𝘯.”

“𝘖𝘒 𝘮𝘢𝘮𝘢.”

2 uren en 3 gesprekken later werd beslist om de klassenraad terug samen te brengen. Nog eens 2 uren later een verlossend telefoontje.

Het had evengoed anders kunnen zijn.𝐘𝐨𝐮 𝐣𝐮𝐬𝐭 𝐡𝐚𝐯𝐞 𝐭𝐨 𝐬𝐡𝐨𝐰 𝐮𝐩 𝐚𝐧𝐝 𝐭𝐫𝐮𝐬𝐭 𝐭𝐡𝐞 𝐩𝐫𝐨𝐜𝐞𝐬𝐬.

In het middelbaar moet je het geluk hebben geïnspireerd te worden door enkele leerkrachten die een rolmodel zijn en/of oprecht jou geloven. Veel tieners gaan niet naar school omdat ze fan zijn van uw vak.

Noor zat tijdens de gesprekken naast mij. Ze had al een idee wat mijn vak was, nu snapt ze ‘t. Verbindende communicatie werkt.

“𝘖𝘫𝘰𝘰 𝘮𝘢𝘮𝘢 𝘨𝘪𝘫 𝘻𝘪𝘫𝘵 𝘵𝘰𝘤𝘩 𝘨𝘦𝘦𝘯 𝘯𝘰𝘳𝘮𝘢𝘭𝘦 𝘻𝘦.”

En ze gelooft nu ook echt dat ik niet boos was.

Laat haar intrinsieke motivatie maar groeien.
Ik zorg voor ruimte en geborgenheid.

Zondagavond zat ze terug vrolijk haar lesvoorbereiding te maken voor het Boenk! kleuterkamp dat ze begeleidt. Ze mag dan wel de jongste moni zijn, ze is ontzettend gedreven, attent, leergierig en wijs en ze zoekt haar weg als student in jobs.

Watch her. She’ll make it.

Op een zorgeloze zomer. Santé 🍸